ધીરજ અને શાંતિ સાથે ધ્યેય સુધી પહોંચી શકાય છે.

નાનકડી નદીની મોટી સફર

ગામની બાજુમાં એક નાની નદી વહેતી હતી. નામ હતું તેનું “શાંતિ”. નાની હોવા છતાં, તેનું એક મોટું સ્વપ્ન હતું—દરિયા સુધી પહોંચવું. પણ રસ્તામાં મોટા પથ્થરો, ખાડાઓ અને ગાઢ જંગલો હતાં. ગામના લોકો હસતા, “આ નાનકડી નદી શું કરશે?”

એક દિવસ શાંતિએ નક્કી કર્યું, “હું જઈશ, પણ ઉતાવળ નહીં.” તે ધીમે ધીમે વહેવા લાગી. જ્યાં પથ્થર આવ્યો, ત્યાં ઝડપથી ધસવાને બદલે તેણે ધીરજ રાખી. પોતાના નાના પ્રવાહથી તે પથ્થરની આજુબાજુ રસ્તો બનાવવા માંડ્યો.

જંગલમાં પહોંચી ત્યારે ઝાડનાં મૂળિયાંએ તેને અટકાવી. શાંતિ ગુસ્સે થઈ શકતી, પણ તેણે શાંતિ જાળવી. દિવસો સુધી તે મૂળિયાંને હળવે હળવે ખસેડતી રહી. “જો હું ધીરજ રાખીશ, તો રસ્તો મળી જશે,” તે પોતાને કહેતી.

એક વખત ભયંકર વરસાદ આવ્યો. બીજી નદીઓ ઝડપથી વહી, પણ પૂરમાં ખોવાઈ ગઈ. શાંતિ નાની હતી, તે વધારે ન વહી. તેણે શાંત રહીને પોતાનું લક્ષ્ય યાદ રાખ્યું. “દરિયો મારો ધ્યેય છે, ઝડપ નહીં,” તે બબડી.

કેટલાય મહિના પછી, એક સવારે શાંતિની આંખોમાં ચમક આવી. સામે દરિયો ચમકતો હતો! તેનો પ્રવાહ નાનો હતો, પણ ધીરજ અને શાંતિએ તેને ત્યાં પહોંચાડી દીધી. ગામના લોકો અચંબામાં પડ્યા, “આ નાનકડી નદીએ કેવી રીતે?”

નીતિ

શાંતિની સફર બતાવે છે કે ધીરજ અને શાંતિથી કોઈ પણ મોટો ધ્યેય હાંસલ થઈ શકે છે. ઉતાવળ અને ગુસ્સો રસ્તો બગાડે છે, પણ સ્થિરતા અને સંયમ તમને મંઝિલ સુધી લઈ જાય છે. જીવનમાં પણ, નાના પગલાં અને શાંત મનથી મોટી સફળતા મળે છે.