હાર એ અંત નથી, નવી શરૂઆત છે..

હાર પછીની નવી સવાર…

અમદાવાદના એક નાનકડા મકાનમાં રહેતી હતી રીયા, એક ૨૨ વર્ષની છોકરી. રીયા નાનપણથી જ સપના જોતી હતી કે એક દિવસ તે મોટી ફેશન ડિઝાઇનર બનશે. તેના હાથમાં જાદુ હતો—કાપડના ટુકડાઓને તે એવી સુંદર ડ્રેસમાં ફેરવતી કે લોકો જોતા જ રહી જતા. પરંતુ રસ્તો સહેલો નહોતો. તેના પરિવારની આર્થિક હાલત નબળી હતી, અને ડિઝાઇનિંગની ડિગ્રી મેળવવાનું તેનું સપનું અધૂરું રહી ગયું હતું.

એક દિવસ, રીયાએ સાંભળ્યું કે ગુજરાતમાં એક મોટી ફેશન ડિઝાઇન કોમ્પિટિશન થવાની છે. ઇનામ હતું રૂ. ૫ લાખ અને મુંબઈની નામાંકિત ફેશન કંપનીમાં ઇન્ટર્નશિપ. રીયાએ નક્કી કર્યું કે આ તેની જિંદગી બદલવાની તક છે. રાત-દિવસ એક કરીને તેણે એક ખૂબસૂરત ડ્રેસ તૈયાર કર્યો—લીલા અને સોનેરી રંગનું સંયોજન, જેમાં ગુજરાતી ભરતકામની ઝીણવટ હતી. તેને લાગતું હતું કે આ ડિઝાઇન જીતવાની ચાવી બનશે.

કોમ્પિટિશનનો દિવસ આવ્યો. સુરતમાં યોજાયેલા આ ઇવેન્ટમાં દેશભરના ડિઝાઇનર્સ આવ્યા હતા. રીયાએ પોતાની ડિઝાઇન રજૂ કરી, પણ જ્યારે પરિણામ જાહેર થયું ત્યારે તેનું નામ ટોચના ત્રણમાં પણ નહોતું. જજે કહ્યું, “તારી ડિઝાઇન સારી છે, પણ તેમાં હજુ પરફેક્શનની કમી છે.” રીયાનું હૃદય તૂટી ગયું. ઘરે પાછી ફરતી વખતે તેની આંખોમાંથી આંસુ ખર્યા કરતા હતા. તેને લાગ્યું કે બધું જ ખતમ થઈ ગયું.

બીજે દિવસે સવારે, રીયા ચૂપચાપ બેઠી હતી ત્યારે તેની નાની બહેન નીતુ આવી. નીતુએ કહ્યું, “દીદી, તું હારી નથી. તારી ડ્રેસ જોઈને ગઈ કાલે એક મહિલાએ મને પૂછ્યું કે આ કોણે બનાવી છે. તે તને ઓર્ડર આપવા માગે છે!” રીયા આશ્ચર્યથી જોતી રહી. તેણે ફોન ઉપાડીને તે મહિલા સાથે વાત કરી. તે મહિલા એક બુટિકની માલિક હતી અને રીયાની ડિઝાઇનથી પ્રભાવિત થઈ હતી.

આ ઘટનાએ રીયાને નવી હિંમત આપી. તેણે સમજ્યું કે હાર એ તેના સપનાનો અંત નથી, બલ્કે એક નવી શરૂઆત છે. તેણે તે ઓર્ડર સ્વીકાર્યો અને ધીમે-ધીમે પોતાનું નાનું બુટિક શરૂ કર્યું. થોડા જ મહિનામાં તેની ડિઝાઇન્સની ચર્ચા શહેરમાં થવા લાગી.

એક વર્ષ પછી, રીયા ફરી તે જ કોમ્પિટિશનમાં ભાગ લીધો. આ વખતે તેની ડિઝાઇનમાં અનુભવની ચમક હતી, અને તે પ્રથમ સ્થાને આવી. જજે કહ્યું, “આ ડિઝાઇનમાં જીવનની કહાણી દેખાય છે.” રીયાએ હસીને કહ્યું, “હા, એ હારમાંથી મળેલી શીખ છે.”

નીતિ: હાર એ અંત નથી, નવી શરૂઆત છે. જીવનમાં દરેક પડાવ એક નવી તક લઈને આવે છે, બસ તેને જોવાની નજર જોઈએ.